EN – “Fellow citizens, keep calm. We stay with you”
The poster appeared in the streets of Nieuwpoort while the seaside resort found itself in the eye of the WWI-storm. The text is an instruction, but also a promise: we stay with you, the mayor and aldermen assure their fellow citizens.
Today this may sound paternalistic and quite emotional, but courage was needed to make such a promise. The better part of Belgium was already trampled by the invading Germans and the fate of local leaders was by no means enviable. They were taken hostage, sometimes excecuted, used as interpreters and generally deployed to get from the population what the Germans were after: accommodation, food stocks, burden animals, raw materials, obedience, cooperation.
More than often mayors, aldermen, priests or industrials tried to soften the suffering, by mediating when the occupying forces were too hard on the Belgian citizens, pushing them over the edge of what was bearable. Sometimes these negotiations involved high risks for their own life or living conditions. “We stay with you”: heroes were not only to be found at the front.
I don’t know how the mayor and aldermen of Nieuwpoort lived through the war. But I know how their city fared. The friendly seaport resort became the westernmost end of the Western Front. Four years of fighting reduced it literally to rubbles. Today, not one house in Nieuwpoort dates further back than 1914.
I saw this poster at the new WestFront visitor centre in Nieuwpoort. http://www.nieuwpoort.be/nieuwpoort/view/en/nieuwpoort/the_great_war/westfront_nieuwpoort
The exhibition “Bruges at war” (until 22/02/2015) also covers the relationship between the occupying forces and the local city council.
https://bezoekers.brugge.be/14-18-the-war-in-pictures-bruges-at-war-3
NL – “Medeburgers, blijft kalm. Wij blijven bij u”.
Deze affiche verscheen in de straten van de kleine badstad toen Nieuwpoort in het oog van de WO I-storm belandde. Het is een richtlijn, maar ook een belofte: wij blijven bij u, verzekeren de burgemeester en notabelen hun stadsgenoten. Vandaag klinkt dat paternalistisch en aandoenlijk emotioneel, maar er was moed voor nodig. In het België dat ondertussen al grotendeels onder de voet was gelopen door de Duitsers was het lot van de gemeentelijke bestuurders weinig benijdenswaardig. Ze werden gegijzeld, soms gefusilleerd, gebruikt als tolk en ingezet om van de bevolking te krijgen wat de bezetter wou: logies, voedselvoorraden, lastdieren, grondstoffen, gehoorzaamheid, medewerking.
Vaak genoeg hebben burgemeesters, schepenen, pastoors of bedrijfsleiders geprobeerd om het ergste leed te verzachten, om te bemiddelen wanneer de bezetter hun Belgische medeburgers over de afgrond dreigden te duwen. Soms deden de notabelen dat met gevaar voor hun eigen leven of ten koste van hun eigen comfort. “Wij blijven bij u”: niet alleen aan het front waren er helden.
Hoe het met de burgemeester en schepenen van Nieuwpoort is afgelopen, weet ik niet. Wel hoe het hun stad is gevaren. Nieuwpoort werd de uiterst westelijke punt van het Westelijk Front en lag vier jaar in de vuurlinie. Er bleef nauwelijks een steen op de andere. Vandaag dateert geen enkel gebouw er van voor 1914.
Ik zag de affiche in het nieuwe WestFront bezoekerscentrum te Nieuwpoort.
http://www.nieuwpoort.be/nieuwpoort/view/nl/nieuwpoort/de_groote_oorlog/westfront_nieuwpoort
Ook in de tentoonstelling ‘Brugge in Oorlog’ (nog tot 22/02/2015) komt de relatie tussen bezetter en stadsbestuur aan bod
https://bezoekers.brugge.be/14-18_oorlog-in-beeld-brugge-in-oorlog