THIS BLOG

NLHet idee is dat ik een en ander noteer over de herdenking van de Eerste Wereldoorlog.

De oorlog zelf laat ik over aan de specialisten – respect! Wat mij intrigeert is hoe we er honderd jaar later mee omgaan. Wat we allemaal doen om de herinnering nieuw leven in te blazen. Hoeveel positieve energie we daaraan besteden. Hoeveel emoties de kop opsteken, en welke, en waar die vandaan komen.

Omdat ik bij Toerisme Vlaanderen meewerk aan de herdenking in Vlaanderen, dienen mijn verhalen zich bijna vanzelf aan. Haast elke dag maak ik iets opmerkelijks mee. Het is een eer om met zo’n project je brood te kunnen verdienen.

En dan is er nog mijn persoonlijk leven, en de levens die aan het mijne voorafgingen. Meer dan ik besefte is ook daarin de afdruk van 14-18 terug te vinden.

Een wereldwijde herdenking van een wereldoorlog vraagt om een wereldtaal. Ik hoop dat mijn Engels genietbaar genoeg is voor iedereen die het Nederlands, mijn moedertaal, niet machtig is.

ENThe idea is to make some notes on the commemoration of the First World War.

The War as such is not my subject. I leave that to the specialists – respect! What’s fascinating me though is how, one hundred years later, we relate to it. What we do to keep the memory alive. How much positive energy is spent on this remembrance. How many emotions it arises, and what kind of emotions.

At the Tourist Office for Flanders I’m involved in the centenary so stories more or less present themselves. Nearly every day something remarkable happens. I feel so honoured to earn my daily bread working on this project.

Additional inspiration is discovered in my personal life, and in the lives of the ones that preceded me. There, too, the imprint of 14-18 can be found – more than I expected.

A worldwide remembrance of a world war asks for a world language. I hope my mastery of English is enjoyable enough for all who are not familiar with Dutch, my native language.

Leave a comment