A huge folder, assembling echoes of distant lives

And there it was: the file on my uncle Prudent

EN – There is no other way. If you are to discover more about your family’s connection to WWI, you ‘ll have to dive into the mysterious world of Archives. One morning at 9am I presented myself at the documentation centre of the Brussels Army Museum, knowing that files on every Belgian soldier are kept there once they are not of use any more to the Army itself. Somewhere in these immense piles of documents I hoped to learn more on the whereabouts of my great-uncle Prudent.

9 am was obviously too late to arrive. All tables in the reading room were taken. With all this centenary frenzy going on, Demand clearly exceeded Offer. I could have known, but hadn’t imagined that the mighty spacious building of the Army Museum would offer working space for only around fifteen researchers/readers. I was lucky, though. After I had passed the necessary administrative steps and had figured out how I had to ask for a certain file, I could take the place of someone leaving early. Five minutes later, a huge old folder was brought to my desk. “It’s in alphabetical order,” I was informed.

I couldn’t help being a bit intimidated when I carefully opened the folder and browsed through the files. These fragile, unique documents, what a privilege to be permitted to touch them with your own hands! I suspect this privilege to end soon enough: all files are in the process of being digitized, it’s just that the file I had asked for wasn’t done yet.

And there it emerged, the file on uncle Prudent. Just a meager set of bureaucratic documents, but nevertheless evoking a shadow of a life long past. Some official letters, some standard forms. No picture. Prudent, husband of Elisa (aunt Liza), was a soldier with the ‘12th Linie’ troops of the Belgian Army. He fought with them from August 4th to halfway October 1914. After that, he ended up in neutral Holland, where he was interned in the camp of Harderwijk. In February 1918 he died of a lung infection in a hospital in nearby Amersfoort, at the age of 38. His nearly four months of fighting and forty months of emprisonment were not enough for his widow to receive financial support from the Strijdersfonds (Fighters’ Fund) after the war. Prudent was not awarded with any medal.

NL – Er bestaat geen andere manier. Als je meer te weten wil komen over de band van je familie met de Eerste Wereldoorlog, zul je een duik moeten nemen in de mysterieuze wereld van de Archieven.

Op een ochtend, om 9u stipt, maakte ik mijn opwachting in het documentatiecentrum van het Brussels Legermuseum, omdat daar de gegevens over Belgische soldaten bewaard worden wanneer ze niet meer van nut zijn voor het leger zelf. Ergens in die immense berg van documenten hoopte ik meer te weten te komen over het wedervaren van mijn grootoom Prudent.

9u ’s Ochtends was duidelijk te laat om Archiefland te betreden. Alle tafels in de leeszaal waren bezet. Door de herdenkingskoorts overtreft de Vraag duidelijk het Aanbod, dat had ik kunnen raden. Wat ik me niet had kunnen voorstellen: dat het enorme gebouw waarin het Legermuseum huist maar plaats zou bieden aan een leeszaal voor zo’n vijftien lezers/onderzoekers.

Maar ik had geluk. Nadat ik de nodige administratieve stappen had gezet om een lezerskaart te bemachtigen en had uitgezocht hoe je documenten moet opvragen, kon ik de plaats innemen van iemand die vroeg vertrok. Vijf minuten later werd een dikke oude map op mijn werktafeltje gelegd. “Ze zitten alfabetisch”, werd er nog bij gezegd.

Ik kon niet anders dan een beetje geïntimideerd zijn toen ik de map voorzichtig opende en doorbladerde. Wat een voorrecht om deze fragiele, unieke documenten te mogen aanraken met mijn eigen handen! Het is een voorrecht dat naar ik vermoed niet lang meer zal bestaan. Alle gegevens worden gedigitaliseerd, het was een toeval dat de map die ik had opgevraagd nog niet verwerkt was.

En daar dook het op: het dossier van nonkel Prudent. Niet meer dan een magere collectie van administratieve documenten, en toch riepen ze een schaduw op van een lang vervlogen leven. Wat officiële briefwisseling, enkele standaardformulieren. Geen foto. Prudent, echtgenoot van Elisa (‘tante Liza’) was een soldaat in de 12^de Linie van het Belgisch leger. Hij vocht met hen van 4 augustus tot half oktober 1914. Daarna kwam hij blijkbaar terecht in het neutrale Nederland, waar hij geïnterneerd werd in het kamp van Harderwijk. In februari 1918 stierf hij in het naburige Amersfoort aan een longinfectie, 38 jaar oud. De bijna vier maanden aan het front, en de zowat 40 maanden in het kamp bleken niet voldoende om zijn weduwe na de oorlog recht te geven op een vergoeding uit het Strijdersfonds. Prudent kreeg geen medaille.