Falls the Shadow by Helen Pollock
EN – A forest of arms as strong as tree trunks. Groping, searching fingers as their foliage. A baobab forest of human limbs in red brown clay – not by coincidence the colour of the bricks of many Flemish houses.
Sculptor Helen Pollock created ‘Falls the Shadow’ in a mixture of New Zealand and Passchendaele clay, the material thus becoming a symbolic hyphen between these two antipodes. A century earlier, the machineries of power and war had already written a much harder, and not so symbolic, hyphen when so many young New Zealand men ended up at the Western Front as soldiers.
‘Falls the Shadow’ is Helen Pollock’s tribute to her father and his generation, a generation so wounded and scarred by the war – in comparison to its total population, New Zealand counted a very high number of deaths and forever missing men.
In a few days (July 13, 2013) the new spacious wing of the Museum Memorial Passchendaele 1917 at Zonnebeke, Flanders will be opened to the public. ‘Falls the Shadow’ will receive a place of honour at the end of the museum tour. And so again the hyphen that links New Zealand with our little corner of Europe will be strengthened. We share a memory, a sad one, but one that can help us to see that we are all just human beings, shaped from clay and water.
NL – Een bos van armen, sterk als boomstammen. Reikende, tastende vingers als kruin. Een baobab woud van menselijke ledematen in roodbruine klei – niet toevallig de kleur van de baksteen van menige Vlaamse woning.
Beeldhouwster Helen Pollock maakte ‘Falls the Shadow’ uit een mengeling van Nieuw-Zeelandse en Passchendaele klei. Het materiaal werd zo een symbolisch koppelteken tussen deze twee antipoden. Een eeuw eerder had de machinerie van macht en oorlog al een harder, niet zo symbolisch koppelteken geschreven, toen enkele van Pollock’s voorvaderen aan het Westelijk Front terecht kwamen als Nieuw-Zeelandse soldaten.
‘Falls the Shadow’ is Helen Pollocks eerbetoon aan haar grootvader en diens generatie, een generatie die sterk getekend en gekwetst werd door de oorlog – in verhouding tot zijn bevolking telde Nieuw-Zeeland erg veel doden en voor altijd vermiste mannen.
Binnen enkele dagen (13 juli 2013) opent het Museum Memorial Passchendaele 1917 in Zonnebeke zijn nieuwe, ruime vleugel. ‘Falls the Shadow’ zal een ereplaats krijgen in de Gallery of Remembrance, op het einde van elk museumbezoek. En zo wordt het koppelteken dat Nieuw-Zeeland verbindt met ons klein stukje van Europa opnieuw versterkt. We delen een treurige herinnering, maar een die kan helpen om te zien dat we allen gewoon maar mensen zijn, levende wezens getrokken uit klei en water.
my great war / mijn groote oorlog 
What a wonderful, yet moving creation.
Baobabs can survive where hardly any other plant or tree will or can.
In Helen’s creation the arms are reaching for the sky, as if to call for help; likewise they form a group which takes and gives each other the strength needed to hold on.
Humbly but with pride we accept her piece of art. Proudly, but with humility Flanders then accepted the indispensable assistance of the ANZACS, among whom the Kiwis, to finally make it through the hell of desperation that was Passchendaele.
Today what can we do but to cherish the warmth of the Belgian and Flemish bonds of friendship with you, New Zealanders, who came to our rescue and helped us in times of need?
For that you were ready to sacrifice your lives. For that we owe you a debt of deep gratitude.
We shall never forget just that: ‘A friend in need is a friend indeed’.